искам да обърна масата
крещя Мъчен човек
набирам те
пускам телефона
в чашата с узо
връзвам си обувките
една за друга
докъде стигнахме?
някой ме вика с твоето име
по средата на пухения разговор
никой вятър не ме носи
до високите ребра на небето
никой
търся смисъл
в ръката която стиска
моята като менгеме
сълзата на крокодила
следата
която ще остави
една обърната маса
по средата на пухен разговор
Няма коментари:
Публикуване на коментар